Na een nachtelijke taxirit door de woestijn, langs brede verlaten snelwegen, enorme roundabounds en plots opduikende vluchtheuvels, bereiken we te midden van een droge vlakte de omsloten compound. Een tiental kilometer verder zien we de hoge bepalende skyline rond de marina.
De nachtwaker is verheugd dat hij de slagboom vannacht nog eens kan openen. En dan rijden we een groene oase binnen. Beklinkerde kronkelende wegjes, omboord met hagen en een overdaad aan lage corpulente palmen. In het licht van de straatlantarens zien we honderden sprinkels de groene tuinen benevelen. Disneyland is het eerste wat me te binnen schiet, een tropische sprookjestuin. De bijna identieke villa's zijn uitgesproken groot met Arabische accenten. We openen de keukendeur en verkennen enthousiast een doolhof aan vertrekken in onze gastwoning... 3 Vlaamse kerstbomen verwelkomen ons. We vallen in slaap tegen dat de eerste sterke lichtstralen van een uitbundige zon al binnenvallen.
Na een dagje acclimatiseren, het verkennen van de woning en de compound met al zijn voorzieningen, halen we de 4x4 op en plannen we een uitstap wanneer onze student zijn middagpauze neemt. Yep, kerstBLOK in Dubai...
Het is niet ons eerste bezoekje aan het Emiraat, Wim is met zijn 20ste bezoek de ideale gids vandaag.
We rijden naar de Marina, een nieuwe wijk of eerder stad, die de afgelopen jaren gebouwd is op het strand aan de Palm. Toen ik hier laatst was, waren de baggeraars nog maar pas begonnen het schiereiland uit de zee op te spuiten. De Marina, een volledig ‘Manhattan’ rond een kronkelende kunstmatige rivier en jachthaven, was niet meer dan een stukje woestijn in de schaduw van de Burj al Arab, het bekende 7sterren hotel in de vorm van een zeil. Op enkele jaren tijd verrezen hier wolkenkrabbers.
Het is slechts uit vogelperspectief dat je beseft dat de vorm geïnspireerd is op een palmboom, het project is zo omvangrijk dat je het volledige plaatje mist. Een hele brede stam, volgebouwd met hoge luxeflats, de takken afgesloten villawijken en privéstranden. Door de crisis die Dubai trof, ligt de tweede Palm, een tiental kilometer verderop, er onbebouwd bij. Tussen de 2 kunstmatige schiereilanden ligt de ‘World’. Een opgespoten eilandengroep in wereldbolvorm. Een onafgewerkt project, met 1 bewoond eiland: Duitsland. Een Oostenrijker heeft hier zijn villa gebouwd. Eenzaam op de wereld.
Terwijl de zon likt aan stukjes onbedekte huid, slenteren we over de versterkte dijken met uitzicht op de Perzische golf en het volgebouwde vasteland, kuieren door luxe resorts, nippen van een frappuccino, zetten onze zonnebrillen op bij zoveel blinkende kerstmisgekte en tellen het aantal Cayennes die er elke minuut passeren,...
22 december 2014
We vullen onze rugzakken met zonnefactors, waterbidons en landkaarten, en rijden met de jeep de Groene Community uit, richting woestijn.
Het contrast met de weelde van Jumeirah Beach en de Marina kunnen niet groter zijn. Het landschap is grauw en dor, met plukjes droge heesters. Zo nu en dan passeren we een groene heuvel met een Arabisch landgoed, inclusief oprijlaan met palmbomen. Overal worden er wegen aangelegd, of de bestaande wegen verbreed. Hoewel het winter is, blijft het zwaar en gevaarlijk werk voor heel wat Indiërs. Een koppel wilde kamelen rennen de baan over, een arend zweeft boven ons hoofd.
In de buurt van een hippodroom stoppen we aan een camelfarm, een enorme droge vlakte onderverdeeld in metalen compartimenten, gevuld met kamelen. Technisch gezien zijn het inderdaad dromedarissen. Voor de ingang wordt een kleine kamelenmarkt gehouden. Het is er rustig, de zon staat hoog aan de hemel en het is middagpauze. Donkere Soedanezen met tulband veren recht uit de schaduw van hun beestenwagens en willen met uitgestoken hand met hun kameel op de foto. Een Arabier in witte dishdasha roept ze toe.
We rijden verder langs kleine nederzettingen, kruispunten met eenvoudige winkeltjes en fruitkramen. We passeren bedoeienententen omringd met dure suv’s. Dit is de rijke lokale bevolking die met hun kinderen in de wintervakantie kamperen. De luxe van de stad even ruilen voor de traditie van hun voorouders.
We zien de woestijn langzaam veranderen van kleur. In de schaduw van het hooggebergte van Oman, kleuren de duinen rood. Vlak aan de grens rennen we de heuvels op. Dit zijn de Big Red. 4x4’s racen over de steile zandduinen. Populair bij Emirati en toeristen. geen tweede keer, ik heb destijds de longen uit mijn lijf gegild.
’s Avonds schudden we het rode zand uit onze schoenen en aperitieven buiten in de tuin onder het avondgebed dat uit de minaret schalt, met hummus en plat Arabisch brood en nippen zuinig aan ons klein rantsoen witte wijn,...
23 december 2015
een surreële dag.
met Kerst factor 50 smeren zodat onze winterse velletjes niet rood worden is al bizar. tussen de met kerstverlichting versierde palmbomen een duik nemen in het gekoelde zwembad is te gek voor woorden.
maar dan Indisch gaan eten met zicht op de grootste indoor skipiste ter wereld, terwijl Arabieren heel onwennig in skipakjes rondlopen in de sneeuw en pinguins knuffelen... alsof we dromen wink-emoticon
Kerst in een Moslimland.
We hoopten dit jaar Kerst eens in alle stilte te laten passeren. Geen kerstboom in huis, op wat subtiele decoratie na. En ook op onze bestemming geen feestje, geen pakjes of diner. Dat zou in een Moslimland moeten lukken. Geen bijhorende stress, geen toeters en bellen, een dag als een andere.
Een voormiddag met wat boeken en geplons aan het zwembad in elkaars gezelschap en dan in de late namiddag downtown naar de grootste mall & wolkenkrabber op aarde. Toevallig met Kerst gepland. Hè, is het vandaag de 25e?
Maar het wordt onverwacht een Kerst om te onthouden. De duizenden palmen die de avenues flankeren voor de gelegenheid ingepakt met kerstlichtjes, daar kan geen spar tegenop. Het lijkt wel of heel Dubai zich vanavond hier verzameld. Samen met 140 andere nationaliteiten de indrukwekkende fonteinshow voor de burj Kalifa bewonderen, kerstwensen ontvangen van Hindi en Moslims, iedereen met kerstmutsen op, 7 (!) kleine oude Indische vrouwtjes, voor de gelegenheid in hun beste zijden sarongs inclusief kerstmutsen, in witte dishdash geklede Emirati die met hun kleine prinsjes en prinsesjes staan aan te schuiven bij de Kerstman, baby's in rode pakjes, de meest exuberante kerstbomen, de grootste kerstballen... Ook heeft het wereldwijd vaak zijn religieus karakter verloren, deze enorme smeltkroes met een grote verdraagzaamheid voor elkaar, op deze dag, dat is mooi.
Ook een dag van superlatieven die je om de oren slaan. Van de ene verrassing en indruk naar de andere. Aquariums, haaien, fonteinen, wolkenkrabbers (tussendoor nog onze jeep waarvan de remmen het begaven) en als afsluiter een one-million-dollar-view op de verlaten Sheraton rooftop...
