"...vandaag rijden we kriskras door Navajo-land, een oppervlakte ter grootte van België, maar het aantal verharde wegen is op één hand te tellen. veel fantasie heb je niet nodig om cowboys en huifkarren door Monument Valley te zien rijden. mustangs galopperen langs onze wagen. de rode gigantische rotsen markeren als kathedralen de vallei.
we trekken dieper de onbewoonde wereld in, verlaten het toeristisch pad en rijden de Indiaanse nederzettingen binnen - doen boodschappen in hun kleine winkeltjes (laten het gedroogd bizonvlees aan ons voorbij gaan) en bezoeken oude ruïnes - hun prehistorie is maar een zucht geleden.
het landschap is een kopie van de Australische Outback met rode monolieten à la Ayers Rock. na iedere heuvel een niet te evenaren uitzicht, om iedere hoek nog een mooiere canyon of rots. duidelijk hoe de aarde zich gevormd heeft. pootafdrukken van dino's maar uit te kiezen - de boys kirren.
het meest eenzame en droge stukje Amerika telt maar een paar cm regen per jaar. maar wij maken een regendans: de blauwe lucht verandert in een zwart gordijn, een vuurwerk van bliksemschichten verlicht de horizon. hier en daar zien we stof opstuiven door een wervelwindje. SUV's zoeken langs de kant van de weg bij elkaar beschutting, niet wetend wat te verwachten. de natuur wordt indien mogelijk nog mooier, de rode glooiende naakte rotsen steken schril af tegen de zwangere lucht.
we zijn het er unaniem over eens, dit is het mooiste stukje op aarde..."
we trekken dieper de onbewoonde wereld in, verlaten het toeristisch pad en rijden de Indiaanse nederzettingen binnen - doen boodschappen in hun kleine winkeltjes (laten het gedroogd bizonvlees aan ons voorbij gaan) en bezoeken oude ruïnes - hun prehistorie is maar een zucht geleden.
het landschap is een kopie van de Australische Outback met rode monolieten à la Ayers Rock. na iedere heuvel een niet te evenaren uitzicht, om iedere hoek nog een mooiere canyon of rots. duidelijk hoe de aarde zich gevormd heeft. pootafdrukken van dino's maar uit te kiezen - de boys kirren.
het meest eenzame en droge stukje Amerika telt maar een paar cm regen per jaar. maar wij maken een regendans: de blauwe lucht verandert in een zwart gordijn, een vuurwerk van bliksemschichten verlicht de horizon. hier en daar zien we stof opstuiven door een wervelwindje. SUV's zoeken langs de kant van de weg bij elkaar beschutting, niet wetend wat te verwachten. de natuur wordt indien mogelijk nog mooier, de rode glooiende naakte rotsen steken schril af tegen de zwangere lucht.
we zijn het er unaniem over eens, dit is het mooiste stukje op aarde..."
Prachtig ...
BeantwoordenVerwijderen